Browsing: Dylan Thomas

özendiğim bir cüzü canlılığın özendiğim belki bir kudret benden büyük bir yüz benim filizlenme çağım köklerimde bir kelime “tahribat”bu tasadır…

Gözyaşlarım sessiz sürüklenmeleri gibidir Bir kaç büyülü gülden petallerin, Ve bütün kederlerim yarığından akar Hatırlanmayan karların ve göklerinSanırım, değmiş olsaydım…

Ölüme kalmayacaktır bu dünya. Çırılçıplak ölüler Aydaki rüzgardaki adamdan olacaktır; Kemikleri tertemiz ve tertemiz kemikleri yok olduğunda, Yıldızlardan olacaktır, ayakları,…

Bir gülün etinden, siz, iplik iplik; Bir esrar sökseniz, bu kalbim midir..? Gözyaşımdan kopup gelen bu sürme kirpik, Açmış bir…

Ve artık hükmü kalmayacak ölümün. Ölüler çırılçıplak birleşecek tek bir gövdede Yeldeki ve batı ayındaki adamla; Kemikleri ayıklanınca ve yitince…

Gitme o güzel geceye usulca İhtiyarlık yanmalı ve saçmalamalı gün kapandığında; Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında. Akıllı adamlar, bilmelerine rağmen…