Browsing: Friedrich Schiller

Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden İnsanlara; alın, sizin olsun artık. Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu…

Roma’daki Augustus devrinin debdebesi, Floransalı cömert bir Medici prensi, Alman sanatçısına güler yüz göstermedi; O kendini koruyan şöhretlerin peşinde, Kral…

O dar vadideki yoksul çobanlar Arasına uzak ellerinden, Genç ve güzel bir kız baharla koşar Gelirdi ilk tarla kuşu öterken.Doğduğu…

Yunan sanatkârlarının yarattıklarını bir Fransız elde silah alıp götürebilir. Paris’in göbeğine, Seine nehrinin yanına; Eline geçirdi bu anıtları parlak, Saray…

Hayatımın baharında, Çıkıp yollara düştüm. Gençliğimin neşeli danslarını, Baba evinde unuttum.Malım mülküm, neyim varsa, Seve seve bırakıp gittim. Hafif bir…

Ağaçlar hışırdıyor, bulutlar uçuşuyor, Bir kız oturmuş yeşilliklerinde kıyının, Dalgalar çarpıyor devler gibi, Oysa içini çekiyor kapkaranlık gecede, Ağlamaktan buğulanmış…

Zeus bir gün seslendi insanlara göklerden; ‘Dünyayı size verdim, alın mülkünüz olsun! Bu sonsuz armağanı bölüşüverin hemen, Ama kardeşçe yapın,…