Bunları da Okuyun
Browsing: Georg Trakl
Ah karanlık çöken bahçenin sessizliğinde oturmak, Kız kardeşin değirmi ve koyu gözleri açılmışken erkek kardeşte, Onların kırık ağızlarındaki erguvan renk…
Lanet olsun size karanlık zehirler, Beyaz uyku! Alacakaranlık ağaçların Bu çok tuhaf bahçesi Yılan, gece kelebeği, Örümcek ve yarasalarla dolu.…
Nice kentler gördüm, alevlerin kurbanıydılar, Zamanlar, vahşet üzerine vahşet getiriyordu, Ve toprak olmuş nice ırklar, Hepsi de günün birinde unutuluyordu.Tanrılar…
Güneş güz inceliğinde ve çekingen Ve ağaçlardan düşer meyve. Sessizlik mavi uzamlara yerleşmiş Uzun bir öğle sonrası.Metalik ölüm sesleri; Ve…
1 Bir nefesin gölgesinden doğma bizler Dolanıp durmaktayız terk edilmişliklerde Bizler, yani sonrasızlıkta yitirilenler, Kurbanlarız, adandıklarımızı bilmezcesine. Dilenciyiz sanki, yok…
Seni çığırıyorum vahşi uçurum, Gece fırtınasında Burçlaşarak katmanlaşan dağlar; Gri burçların Taşarak cehennemi maskara sıfatlardan, Ateşli muzur hayvanlar, Haşin eğreltiotları,…
İkide bir çıkıp geri geliyorsun hüzün, Yanarak sona eriyor altın rengi bir gün.Kibirsizce boyun eğer acıya her sabreden Hoş bir…
Özlemin korları var gece karanlığı bakışlarında Hiç bulamadıkları vatana duyulan özlemin korları. Öylece kapılmış gidiyorlar, derin esrarı yalnızca Sonsuz hüzünlerde…
Pencereye kar düşünce Çalar akşam çanı uzun, Evi düzen içinde Hazır sofrası çoğunun.Gezgin-göçebe kimi de Gelir karanlık yollardan kapıya Toprağın…
Akşam oldu mu duyulur yarasaların sesi. Çayırda oynaşır karayağız iki at. Hışırdar kızıl akçaağaç. Gezgin ise görür o küçük meyhaneyi…
Akşam oldu mu hazan ormanları Kan kusan silahların sesiyle sarsılır, Altından yaylalarla mavi göller üzerinde güneş Durmadan artan kederiyle yıkılır…