On parmağım şem’a ettim yandırdım
Ele yaradı varamam yare ben
Nazlı yarim geçmiş derler buradan
Kör oldu gözlerim göremedim ben
Yarimin zülfünü destedir deste
Verirler şakirdi öğretir usta
Bir alma getirdim imanım dosta
El sürüp koynunu aramadım ben
Çıkır çıkır bilezikli kolları
Söyledikçe şirin olur dilleri
Açılmış yanakta gonca gülleri
Yare söylen dersin deremedim ben
Karac’oğlan der ki belim büküldü
Yari gördüm kemercigim söküldü
Ömrüm sarayında üç kor döküldü
Devşirip kerpiçin öremedim ben