Bunları da Okuyun

    İntihar Şiiri – Jorge Luis Borges

    29 Aralık 2021

    Biliyorsun Şiiri – Rainer Maria Rilke

    29 Aralık 2021

    Ben Dervişim Diyene Bir Ün Edesim Gelir Şiiri – Yunus Emre

    29 Aralık 2021

    Hak’tan Bana Nazar Oldu Şiiri – Yunus Emre

    29 Aralık 2021

    Türk'sün Şiiri – Caner Kara

    20 Mart 2022

    Aşırı Belki Şiiri – Osman Konuk

    29 Aralık 2021

    Bir Kere Gittin Artık Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021

    Yalnızlığım Şiiri – Fazıl Hüsnü Dağlarca

    29 Aralık 2021

    Özetler Şiiri – Cahit Zarifoğlu

    29 Aralık 2021

    Bir Cin Şiiri Şiiri – Can Yücel

    28 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Yabancı Şairler»Louis Aragon»Mesel Şiiri – Louis Aragon

    Mesel Şiiri – Louis Aragon

    Louis Aragon- Louis Aragon
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    Sâdîye benzeti

    Bir yerde yürüyordum ayağımın altında var sanıyordum o yer
    Tatlı ince kusursuz ve kille kıyaslanmaz
    Kuma karşıt ve suya hasım
    Kendinde taş bilmeyen şiir diline benzer
    Ayağım hiç bir otu çiğnemiyordu yine de bir koku geliyordu ardınca

    Bir dize gibiydi ölçüsüz uyaksız
    Öyle gizemliydi ki bir çiçek iç çekişi yayıyordu duruşunda
    Elimle dokundum ayağımdaki bu güzelim toprağa
    Kaçtı parmaklarımdan uzun süre kuytuda bırakılmış bir şarap gibi

    Bellekle okşanan bir anı gibi
    Vücudu hafifliğiyle doldurup dudağı geçmeyen bir şarkı
    Karları birdenbire unutamayan bahar
    Bölüştürülen mutluluk günün bütün saatlerinde
    Çeşmede güvercinlerin içtiği inciler doğusu gibi

    Kokusunu getirdi parmak uçlarım bana, bilemedim ben
    Burcuları adlandırmak üzere yetişmedi burnum daha çocukluktan

    Amber mi tripoli mi lantan mı kaad-ı hindî mi *
    Hangi somakileşmiş günlük hangi taşıllaşmış eğrelti miski
    Adını söyle bana ey burcu burçu toprak ey ateş pelesengi ey kadın külü

    Dilimde gece tadı rüzgâr biberi
    Söyle bana ağır kızıl şeker adını

    Ve toprak dedi bana, o yabansı toprak ağzıyle
    Toprak dudaklarından seven dudaklarıma benim
    Eh tanımazsın ya sen beni insan ben aynıyım yine de
    Çocukken oynadığın toprakla aynı ağır toprak
    Savaşlarda saklayan seni kapkalın bekleyen seni
    Kollarına son uykun için ne az bulunur ne de
    Değerli toprak

    Sadece sadece gençliğimde bir ilgim oldu
    Kökleriyle uzantılarıyla ararken varlığımda
    İçime getirdiği günşle rengini çürüntüsünü taçyapraklarının

    Gülle güldür işte o
    Beni böyle ta derinden sarıp susatan
    Sen beni ellerine ağzına alan nankör peki ya nasıl
    Nankör âşık nasıl tanımadın gülü sen

    Sana ayrı bir toprak vereni hem de

    Benim o toprak
    Düşün o dinç ayağıyla o çıplak parmaklı
    Çiğneyişiyle öz malı adımıyla bastığı toprak
    Yağmurların boş yere yıkadığı
    Bitkilerle böcek1erin her türüne
    Uzak dişilere tutkun ağaç tohumlarına karışmış toprak
    Bu çürümüş kertenkele kokan
    Bu ten yıkıntılarının gizlerini toz içinde saklayan toprak
    Bu çürük üzümler ve mercan toprağı
    Gazel sürülerinin geçtiği gölgeye çağrı toprağı
    İlençli açlıklar ateş basmalar toprağı
    Bu testiyle sıvanın komşuluk ettiği mor ve yeşil döküntüler dolgusu
    Bu tüyle pençeler gözler ufalanması
    En sonu bu çığlık ve irkilme tozu bu sülünler ve meyveler sungusu

    Toz haline gelmiş mezar tadı bu
    Bu güneş gecesi

    Ben olan toprak en sonu

    Yaban toprağı çukur toprak; çılgın toprak.
    Yararsız otlar kuru kütükler
    Uyuyan taneler yitik fideler kopuk dışkanatlar taşıyıcısı
    Tehlikeli, toprağı vaktinden önce çatlayan tohumun
    Ve donduran göz aşısını kalem aşısını
    Irmakların karnı gibi ekşice toprak
    Havası bozuk toprak vaktinde önce döllenmiş
    Hâlâ sabırsız toprak
    Her geçenin her boranın oynaşı toprak
    Anlaşılmazlık ve piçlik toprağı
    Kış ve sömüren yaz kırması toprak
    Ansızın içerine gömülür bıçak ve işler sende
    Çevirir çizer seni dürter üzer seni ve işte
    Otundan ayıklanmış güçten kesilmiş sürgü çekilmiş olan
    Yeni toprak uyan toprak
    Bu mis kokulu ekime sunulmuş toprak burun gibi burcuya

    En sonu ben olduğu toprak
    Sun kendine gül olanı

    Louis Aragon şiirleri Mesel Şiiri - Louis Aragon Mesel Şiiri - Louis Aragon şiiri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Yağmur Damlalarını Kıskanırım Şiiri – Louis Aragon

    Ve Taş Düşmeye Devam Ediyor Bir Yıldız Derinliğine Şiiri – Louis Aragon

    Sürekli Devinim Şiiri – Louis Aragon

    Sana Büyük Bir Şey Söyleyeceğim Şiiri – Louis Aragon

    Ramak Kalmıştı Şiiri – Louis Aragon

    Can Kurtaran Simiti Şiiri – Louis Aragon

    Bunları da Okuyun

    Sorular Şiiri – Özdemir Asaf

    29 Aralık 2021

    Yakın Şiiri – Özdemir Asaf

    29 Aralık 2021

    Kültablası Şiiri – Can Yücel

    28 Aralık 2021

    Bir Ninni Ya Da Türkü Şiiri – Afşar Timuçin

    29 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Pir Sultan Abdal

    Hak İçin Kendini Kurban Eyleyen Şiiri – Pir Sultan Abdal

    Pir Sultan Abdal

    Hak için kendini kurban eyleyen Şah-ı Merdan oğlu İmam Hüseyin Cümle erenlere ferman eyleyen Erenler…

    Rüzgar Şiiri – Ahmet Muhip Dıranas

    29 Aralık 2021

    Gel Tanışalım Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021

    Zaman Şiiri – Ömer Hayyam

    28 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Dağ Kelebeği Şiiri – Antonio Machado

    29 Aralık 2021

    Hopa’da Mecazı Vurdular! Şiiri – Alper Gencer

    29 Aralık 2021

    Kuytuda Unutulan Şiiri – Zafer Ekin Karabay

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Pir Sultan Abdal şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Ruhsati şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri Agah şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Karacaoğlan şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.