-Ece Ayhan’a,
“Bir Askeri Şairin Ölümü! ” için-
1.
Sultanahmet’te sabah. İlk günışığı
uyku süpürür saçlarından çocuk
ve Allah bir bardak çayın buğusu
Eğilirim kalbine yeryüzünün
güz de eğilir. Uğultusu
yolcusuz ilk tramvayın. Kalkıp yürür
boya sandığından kartpostal kadın
Ardısıra Nisan göğü ve Allah
fısıltısı çınar yaprağının
Masallara inan! Masallara inan! Ey
Mahzun Doğan’ın çocukluğu!
2.
Kadıköy İskelesi’nde öğleüstü. Küflenir
günışığı ansızın. Kuytusunda bir kıraathanenin
yeryüzü küflenir. Çözer palamarlarını çocuk
ve söz, suların köpüklü teni
Yunuslara inan! Yunuslara inan! Ey
Mahzun Doğan. Yunuslara ve aşka!
3.
Sirkeci’de işporta tezgâhından sarkan
bir ikindiüstü. Allah tramvaya biner
Konuş ey
Nisan göğü
– Masalların üstünden tramvay geçti!