Ta ezelden ırgat oğlu ırgatım
Beylik gibi asaletim yok benim
Bulgur yerim su içerim kime ne
İt yalına şükür karnım tok benim
Höllükte büyüdüm, beşikte yattım
Emeksiz şerefi sevene sattım
Zehir zıkkımı memede tattım
Dostlarımdan düşmanlarım çok benim
İliğimden çıkmaz tezek dumanı
Gün oldu aş yaptım çayır çimeni
Çektiğimde kırk yamalı tumanı
Sevgilimdir tüfek benim ok benim
Bir fidan ki kesilince bitmez mi?
Dallarında nice kuşlar ötmez mi?
Bir yiğide bir kör ocak yetmez mi?
Neme gerek kömür benim kok benim
Mahzuni’yi mengeneye germişler
Baş ucuna sorgucuyu dermişler
Ölsün diye bana ceryan vermişler
Zencirimi yakar gider şok benim.