yine aklım ağrıyor,
yaşamak bir dağ gibi kalbimin dört köşesinde dört mevsim hüzün sürüyor,
oraya umut düştü o da ağlıyor..
içimdeki kör kütük sarhoş her akşam beni içmekte,
paha biçemedigim
duygularımı meze tabağında görmek beni ürkütüyor ya,
neyse ki
“O” var, “O” görüyor…
kalbim bugün ilk defa kanlı elleriyle sokuldu dünyama;
anladım benimle tanışmak istiyor..
kimse duymasın ama kalbim insan yiyor!