Yağmur damlacıkları
Yapraklarda boncuk – boncuk
Çocukluk günlerimizin anıları,
İstanbul’da ve de Boğaz’da
Bir beyaz bulutcuk..
Güneş ışınları
Camlara vurmuş alev – alev;
Yaşantımızın kapıları,
Sanki İstanbul’da unutulmuş
Ev – ev..
Gir gönlünce
Kilitli – sürgülü kapılardan içeri,
Daha da içeri,
Bir acı bekleyişi bitir;
Yitirdiğimiz tüm anıları
Yeşil gözlerde getir..
Kilitler boşaldığında,
Ve İstanbul’dan uzaklaştığında
Kahrolduktan,
Üstelik bir de boğulduktan sonra,
Cennetten kovulmaktan
Farkı mı kalır yaşamın? .
Ankara yollarında,
Düşlerin doruğunda,
Parça – parça
Bir İstanbul bırakılır
Ta gerilerde;
Gün biterken yadellerde.