Ilık rüzgârlar
Saçlarını okşadı,
Nemli bulutlar
Yağmurunu bıraktı;
Filizi anılar
Bu ışıklı mevsimde,
Boğaziçi’ne ulaşamadı..
Yeşili özleyen dallar
Çıtır – çıtır tomurcuklandı,
İstanbul’a
Açılan yollar,
Sensizliğine – sessizliğine
Bulut – bulut uzaklaştı..
Renkleri
Ürperirken – gülerken,
Güllerde kızarırken,
Koku olup saçılırken,
İçine sindirebiliyor musun?
Çiçekleri,
Yaprakları – dalları
Çıkardığı seslerden
Soluk alış – verişlerinden
Duyabiliyor musun?
Sabahların
Ilık – aydınlık
Gülümsemeleriyle,
Minik serçelerin
Cıvıltılı öpücükleriyle
Uyanabiliyor musun?
İlkbaharla,
Nisan yağmurlarıyla
Dolup – taşabiliyor;
Güneş’in ilk ışınlarıyla
Elele verip,
Yaşantı “Ne güzel” ‘miş
Diyebiliyor musun?