-I-
Olan oluyor,
Gelen geliyor,
Kalan kalıyor,
Ölen ölüyor,
Bir seste,
Bir nefeste..
Bir nefeste
Geldik dünyaya,
Bir nefeste
Sevdik – beğendik;
Terkettik – terkedildik,
Bir nefes boyunca
Dostla – düşmanla beraberdik.
Bir nefeste
Ağladık – güldük,
Bir nefeste öldük.
-II-
Tanrı bile
Bir can ile
Oyaladığı kullarını,
Cılız bir nefesle
Aldatıyor – avutuyor,
Bir nefesi
Verdiği gibi
Geri almıyor;
Ruhu,
Hür mavilikler boyu
Rahat bırakmıyor.
-III-
Unutulmuşuz
Hoyratca,
Kaybolmuşuz
Sanki karanlık
Gökboşluğunca..
Yerçekimi de mi bize dargın?
Beklediğimiz – istediğimiz
Biranda:
“Haydi gel”, demiyor,
Gönlünce
Toprağına
Kabul etmiyor.
-IV-
Bir nefes,
Bin nefes,
Alıp – verdikçe;
Huzur içinde sevdikçe
Ve de sevildikçe
Senindir;
Güzeldir
Korkunç an gelip de,
Ses – soluk kesilince
Kederdir – kefendir;
Bazan bir avuç toprak üzerinde
Çimendir;
Bazan da birkaç
Çiçekdir..
-V-
Sevgiler
Sevinçler,
Ve üzüntüler,
Nefes verıldiği anda biter,
Sevgiler
Sevinçler,
Ve üzüntüler,
Sessiz dünya’ya doğru
Yolculuk başladığında,
Seninle beraber gider..
Kuru toprak,
Yeşeren toprak olur,
Sevinçler ve kederler
Tamamen kaybolur.