Beni dişi tavşan kalıbına dök usta
Suskunum söyleyecek tek sözüm kalmadı
Davalar, uluslar, haksızlıklar bir yana
Kendini zor taşır bu uyurgezer akıntı
Usta senin ak ellerin renklerle dosttur
Ser önüme mavileri niyet çekeyim
Gökyüzü dediğin bazen ölü bir kuştur
Yeter ki yolumda olduğumu bileyim
Beyazdı uykular birden kana bulandı
Usta kan sıçradı şiir cibinliğine
Ay ışığından gebe kaldı köy kızları
Kim babalık edecek böyle sefil bilince
Beni anmaz usta kör noktası hayatın
Sevdanın nefretle seyreltilmiş adıyım
Öncesine rastladım o tirşe tufanın
Tüm soykırımların sonrasına rastladım
Beni dişi tavşan kalıbına dök usta
Çok üretsin çabuk olgunlaşsın çırağın…