Şarkılardan bir demet olmuyor ışık zaten
Ölüler ki korkuyor şüpheli hallerinden
Toprağın kokusuyla buluşmak için erken
Çabucak geçiyorlar karıncalar evinden.
Uzanıp da hasretle tutmadıkları güneş
Saklanıp geçince gölgelerin üstünden
Ne olacaksa olsun değer mi hayata hiç
Rüyasız kalmak için şu erkete yüzünden.
Birer birer ölecek en sonunda insanlar
Zaten ölümden başka kalmıyor ki aramak
Bütün mecburi günler geçerken birdenbire
Güneş çıksa da artık neye yarar yaşamak.
Sonunda sokaklardan rüzgar çağında bir halk
Çıkacak olsa şöyle bir yaz günü göğsümden
Söylemese de kimse ölüler gülmek için
Acele etmezler hiç kaçmak olmaz ölümden.
20 Mayıs 2001