siyah benim, beyaz O, bu sevda gökmavisi
ama bir tutsaklığın kitabıdır açtığım
önümde umutların ışıldayan kavisi
ardımda uğursuzluk zindanıdır kaçtığım
siyah, korkunun bile kaybolduğu derinlik
renkler can çekişiyor yörüngesinde, şaşkın
ateşin gölgesinde bulunur mu serinlik
kalır mı, bilinmeyen yerde hülyâsı aşkın
beyaz ki, içimizde sonsuzluğun rengidir
bembeyaz pırıltılar taşır ebemkuşağı
hayat ki, doğrularla uğruların cengidir
dökülür karanlığa sevenlerin başağı
gökmavisi, kimbilir, belki yurdumuz olur
sırların çözüldüğü fısıltıyı duyarız
artık acı çekmemek bile dedimiz olur
onu da, sonsuzluğun hatırası sayarız
heyhât! ..zeytin dalında saplandı sîneme ok
saçlarımın akında vuruldu kelebekler
içimde gözlerinden kalan bir ân bile yok
gülümden bir hatıra verin, sevdiği renkler