Bunları da Okuyun

    Müfredât 146 Şiiri – Aziz Mahmud Hüdayi

    29 Aralık 2021

    Başka Yerler Başka Düşler Şiiri – Cevat Çapan

    29 Aralık 2021

    Terleye Terleye Şiiri – Ahmet Ada

    29 Aralık 2021

    Allah Tanrı Yaradan Şiiri – Kaygusuz Abdal

    29 Aralık 2021

    Adalet – Adavet Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021

    Uzaktan Şiiri – Ümit Yaşar Oğuzcan

    28 Aralık 2021

    Mavi Donlum Salınıyor Karşımda Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    Âgâz-ı Gazeliyyât 65 Şiiri – Agah

    29 Aralık 2021

    Rüya Şiiri – Orhan Veli Kanık

    29 Aralık 2021

    Ezelden Aşk Oduna Şiiri – Eşrefoğlu Rumi

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Dönemler»Cumhuriyet Dönemi»Özdemir Asaf»Başka-Kendilerimiz İle Kendi-Başkalarımız Ve Kendi-Başkalarımız İle Başka-Kendilerimiz Arasından Şiiri – Özdemir Asaf

    Başka-Kendilerimiz İle Kendi-Başkalarımız Ve Kendi-Başkalarımız İle Başka-Kendilerimiz Arasından Şiiri – Özdemir Asaf

    Özdemir Asaf- Özdemir Asaf
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    BAŞKA-KENDİLERİMİZ İLE
    KENDİ-BAŞKALARIMIZ VE
    KENDİ-BAŞKALARIMIZ İLE
    BAŞKA-KENDİLERİMİZ ARASINDAN

    “Akıllı olduğunu düşünemeyecek kadar akıllı
    Deli olduğu düşünülmeyecek kadar deli’nin
    niçindenliğini bilmediği sıkıntısı geçiyor

    Uyanmak, bir akşam bir adamı yatağından kaldıracak.
    Adamın gözleri adama uyanışı anlatacak.
    Gözleri gel gel diyecek.
    Doğrulmak adamı kucağına alacak.
    Adımın birincisi ayağına sarılacak.İkinci adım birincisinin içinden doğacak.
    Adımlar ana-oğul babasız sıralanacak.
    Adamın gözleri adama bak bak deyecek.
    Pencere adamın gözlerini kuşatacak,
    Bakışlarını caddeye serecek
    Görüşleri yayılacak.
    Caddede insanlar gezinecek.
    Oda bu sırada işe karışacak,
    Adamı dışına çıkaracak.
    Çıkmak öbür fiillere komutan çıkacak,
    Merdivenlere indir komutunu verecek.
    Merdivenler onu bir kapıya itecek.
    Kapıya açıl komutu gelecek.
    Kapı bu işi adama yaptıracak.
    Evin içi dışına dönecek,
    Burada adama karış komutu ulaşacak.
    Adam saf saf yanaşacak,
    Bakmaya alışmak adama gördürecek.
    Görmek adamı sürekli bunaltacak.
    Adam gördükçe şaşıracak,
    Şaşırdıkça sürekli görecek.
    Adam bilmek fiilini arayacak,
    Ama bulamayacak.
    Adam geleni geçeni kendi sanacak.
    Bu ne kadar çok kendim deyecek.
    Hep başkalarını görecek.
    Hani ben, nerede ben deyecek.
    Anlamak isteyecek ─ bir istemeseydi─ .
    Anlamakla bunu istemek yan yana gelecek
    Bir çağ bitecek, biri başlayacak.
    Neden-, niçin-, nasıl’a yönelecek ─ ya yönelmeseydi─ .
    Anlamak fiili ─ ister istemez─ birden adama verilecek.
    Adamın durumu belirecek, hızı gelişecek.
    Ayarı insanca bozulacak.
    Neleri anlamalı, neleri değil, ayıramayacak.
    Başka-kendilerini görünce şaşıracak.
    Kendi-başkalarını onlarla karıştıracak.
    Önünden boyuna başkaları geçecek,
    Önünden boyuna kendisi geçecek,
    Bu ne kadar çok ben deyecek.
    Aralarında bir yabancı arayacak.
    Kendinde bir yabancı arayacak.
    Bu ne kadar çok yan yana ben deyecek.
    Ben kendime nereden gireyim deyecek.
    Ben kendimden nasıl çıktım deyecek,
    Ne zaman deyecek, niçin deyecek.
    ─ Deyecek de ne olacak─
    Olan olacak olduğunca, olacağınca.
    Bu andan o ana olanca.
    İş işden geçecek.
    Adama bir yardımcı fiil birden düşecek.
    Adam onu ilkin bir şey sanacak.
    Onunla düşünmeye alışacak.
    Düşünceleri onunla kör-topal gidecek.
    Adam bundan şımaracak.
    Dur şununla bir iş göreyim deyecek,
    Eline cebi değecek.
    Adam ile tabancası birleşecek.
    O anda bütün öbür fiiller ondan geri alınacak.
    Adam ateş edecek.
    Bütün fiiller ona geri verilecek..
    Adam birini vuracak..
    Adam kendini vuracak..
    Adam beni vuracak. Bilecek..
    Ler, siniz.
    Perde burada inecek.
    Perdenin önündekiler donup kalacak..
    Lar, sınız.
    Perdenin arkasındakiler bekleyecek..
    Ler, siniz.
    Bir ölü yerde uzanık yatacak.
    Vuranı görenler vurulanı görmek isteyecek.
    Tıklım tıklım insanlar eğilecek.

    Kim baktıysa görecek.
    Yerde kendini görecek.
    Hepsi başkayı umduğunda şaşıracak.
    Dışlarına binlerce A çıkacak.
    A’lar çelik teller gibi dolaşacak.
    İçlerine birer nefes Hi dolacak.
    Yerde yatanda herkes kendini tanıyacak.
    Bir perde aralanacak
    Vuran ortaya çıkacak.
    Ortaya çıkanda herkes kendini tanıyacak.
    Herkes kendini tanıyınca iş bitmeyecek,
    Başlayacak.

    (20 Şubat 1955 Pazar-
    21 Şubat Pazartesi, saat 3.20)

    Başka-Kendilerimiz İle Kendi-Başkalarımız Ve Kendi-Başkalarımız İle Başka-Kendilerimiz Arasından Şiiri - Özdemir Asaf Başka-Kendilerimiz İle Kendi-Başkalarımız Ve Kendi-Başkalarımız İle Başka-Kendilerimiz Arasından Şiiri - Özdemir Asaf şiiri Özdemir Asaf şiirleri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Hoşçakal Şiiri – Özdemir Asaf

    İstanbul ‘Da Olmak İsterdim Şiiri – Özdemir Asaf

    Benden Sonra Mutluluk Şiiri – Özdemir Asaf

    Güzel’e Şiiri – Özdemir Asaf

    Bu Sevgidir Şiiri – Özdemir Asaf

    Bekle Dedi Şiiri – Özdemir Asaf

    Bunları da Okuyun

    Deli Kuş Şiiri – Ahmet Telli

    28 Aralık 2021

    Rubai Şiiri – Neyzen Tevfik

    29 Aralık 2021

    Mirasyedi Nesil Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021

    Zamir Şiiri – Adnan Satıcı

    29 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Abdurrahim Karakoç

    Güç Sizde Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    Abdurrahim Karakoç

    Allah’tan korkmuyorsan dışla ALLAH diyeni, Her mekândan uzak tut, fişle ALLAH diyeni, Bugün için güç…

    Yazla Biten Şiiri – Afşar Timuçin

    29 Aralık 2021

    Leyla Köşesi Şiiri – Sezai Karakoç

    29 Aralık 2021

    Yalancı Dünyaya Geldim Geleli 2 Şiiri – Dadaloğlu

    29 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Kusurum Var İse Mürvetim De Var Şiiri – Teslim Abdal

    29 Aralık 2021

    Boz Atlı Hızır Şiiri – Pir Sultan Abdal

    29 Aralık 2021

    Fadimem Şiiri – Mahzuni Şerif

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Ruhsati şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri Karacaoğlan şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Agah şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.