Bunları da Okuyun

    Zeybekler Şiiri – Yusuf Ziya Ortaç

    29 Aralık 2021

    Sevdiğim Gurbette İntizarımla Şiiri – Sıdkı Baba

    29 Aralık 2021

    Oğul Ki Yürüdü Şiiri – Sina Akyol

    29 Aralık 2021

    Gittiğin Şiiri – Adnan Azar

    29 Aralık 2021

    Mahzen Şiiri – Mehmet Akif İnan

    29 Aralık 2021

    Yürü Bire Kahpe Felek Şiiri – Köroğlu

    29 Aralık 2021

    Has Tat Şiiri – Johann Wolfgang von Goethe

    29 Aralık 2021

    Kar Tınıları Şiiri – Özlem Tezcan Dertsiz

    29 Aralık 2021

    Sakınırım (Ala Gözlü Nazlı Dilber) Şiiri – Gevheri

    29 Aralık 2021

    Yaralı Yar Şiiri – Mahzuni Şerif

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Yabancı Şairler»Pablo Neruda»Oğulları Ölen Analara Türkü Şiiri – Pablo Neruda

    Oğulları Ölen Analara Türkü Şiiri – Pablo Neruda

    Pablo Neruda- Pablo Neruda
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    Onlar ölmediler yok,
    Ateş fitilleri gibi:
    Dimdik ayakta,
    Barut ortasındalar!

    Karıştı, bakır tenli
    Çayır çimene,
    Karıştı,
    O canım hayalleri:
    Zırhlı bir rüzgâr,
    Perdesi gibi;
    Bir set gibi:
    Kızgın çehreli,
    Göğüs gibi:
    Göğün görünmez göğsü gibi!

    Analar, onlar ayakta
    Buğday içindeler, onlar,
    Yücelerden yüce dururlar:
    Dünyayı doruktan seyreden,
    Bir öğle güneşi gibi.
    Bir çan darbeleri gibi,
    Onlar.
    Ölmüş gövdeler arasında,
    Zaferi çekiçleyen bir ses gibi
    Onlar,
    Kara bir ses gibi.
    Ey canevinden vurulmuş,
    Toz duman olmuş bacılar!
    İnanın oğullarınıza.
    Kök oldu onlar,
    Sade kök:
    Kan suratlı,
    Taşlar altında.
    Karışmadı toprağa,
    Dağılmış kemikçikleri.
    Ağızları ısırır hala,
    Kuru barutu;
    Ve demir bir okyanus gibi,
    Titreşirler hâlâ.
    Ben ölmedim, der,
    Yumrukları;
    Yukarı kalkık yumrukları,
    Daha.

    Bunca yere düşmüşlerden,
    Yenilmez bir hayat doğar:
    Bir tek beden olur,
    Analar, bayraklar, çocuklar,
    Hayat gibi canlı tek bir beden;
    Bir yüz bekler karanlıkları,
    Ölü gözleriyle,
    Kılıcı dopdolu,
    Dünya ümitlerinden.

    Dursun,

    Dursun yas esvaplarınız.
    Yığın derleyin,
    Gözyaşlarınızı;
    Bir metal oluncaya kadar:
    Bununla vuracağız,
    Gündüz gece;
    Bununla çiğneyeceğiz,
    Gündüz gece;
    Bununla tüküreceğiz
    Gündüz gece
    Kin kapılarını,
    Kırıncaya kadar.

    Oğullarınızı bilirdim,
    Unutmadım acılarınızı.
    Ölümleriyle nasıl kıvandıysam,
    Hayatlarıyla da öyleyimdir.
    Onların gülüşleridir:
    Karanlık atölyeleri ışıtan.
    Her gün metroda, yanıbaşımda:
    Onların ayak sesleridir,
    Çın çın.
    Akdeniz portakallarında,
    Güney ağları içinde;
    Yapılarda,
    Basımevi mürekkeplerinde;
    Kalplerini tutuşur gördüm onların,
    Güçle, yangınla.

    Ben de sizler gibiyim, analar.
    Benim kalbim de yas dolu, ölüm dolu.
    Gülüşlerinizi öldüren kanla,
    Serpilip gelişmiş;
    Bir orman gibidir kalbim.
    Günlerin kahredici yalnızlığı,
    Uyanışın sisli öfkeleri
    Girmiştir içine.

    Susamış sırtlanları,
    Bitip tükenmez ürmeleriyle
    Afrika’dan gürleyen hayvan sesini;
    Öfkeyi, iniltileri, hoş görmeleri,
    Bırakın, bir yana bırakın.
    Ölümün ve tasanın
    Çemberinden geçmiş analar,
    Doğan ulu günün ortasına bakın:
    Bu topraktan güler ölüleriniz.
    Kalkık yumrukları titrer,
    Buğdayın üstünde,
    Bilesiniz.

    Oğulları Ölen Analara Türkü Şiiri - Pablo Neruda Oğulları Ölen Analara Türkü Şiiri - Pablo Neruda şiiri Pablo Neruda şiirleri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Yargıçlar Şiiri – Pablo Neruda

    Uyansın Oduncu Şiiri – Pablo Neruda

    Tembel Şiiri – Pablo Neruda

    Toqui Kaupolikan Şiiri – Pablo Neruda

    Pedro Valdivia’nın Kalbi Şiiri – Pablo Neruda

    Savaşan Toprak Şiiri – Pablo Neruda

    Bunları da Okuyun

    Bir Karanlık Masalı Şiiri – Ali Püsküllüoğlu

    29 Aralık 2021

    Kırk Yaşın Eşiğinde Bir Şiir Şiiri – Ataol Behramoğlu

    21 Mart 2022

    Bir Gün Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021

    Bir Gün Kapına Gelsem Şiiri – Ümit Yaşar Oğuzcan

    28 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Gevheri

    Kalkın Ey Erenler Durun Aya Şiiri – Gevheri

    Gevheri

    Kalkın hey ey erenler durun aya Adalet mülkünün sultanı geldi sultanı geldi İstikbal eyleyin durun…

    Umutlanma Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021

    50. Yıl Hesabı Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021

    Küçük Al’oğlu (Bozok Han’dan) Şiiri – Dadaloğlu

    29 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Ölü Beatrice Şiiri – Ahmet Oktay

    21 Mart 2022

    Kana Kana Şiiri – Mustafa İslamoğlu

    29 Aralık 2021

    Ayların Dili Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021
    Etiketler
    Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Karacaoğlan şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Ruhsati şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Agah şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.