Sessiz biri gelir de başını vurur lalelerin:
Kim kazanır?
Kim kaybeder?
Kim koşar pencereye?
Kim o kadının adını en önce söyler?
Adam saçlarımı bürünendir.
Adam bürünür saçlarımı başının üstünde ölüler gibi.
Adam bürünür saçlarımı göklerin bürüdüğünce o yıl aşk içreyken ben.
Adam bürünür saçlarımı kendini beğenmişlikle.
Birisi ki kazanır.
Kaybetmez.
Koşmaz pencereye.
Söylemez o kadının adını.
Adam gözlerimi edinendir.
Edinendir gözlerimi kapandığı an kapılar.
Bürünür gözlerimi parmaklarında halkalar gibi.
Bürünür gözlerimi safirden ve şehvetten parçalar gibi:
güzden beri erkek kardeşim oldu adam;
sayıyor günleri geceleri.
Birisi ki kazanır.
Kaybetmez.
Koşmaz pencereye.
En sonuncudur söyleyecek o kadının adını.
Odur sahip olan söyledeğime.
Taşır onu kollarının altında bir bohça gibi.
Taşır onu hani saatler taşır ya en kötü saati.
Taşır onu eşikten eşiğe, fırlatıp atmaz asla onu.
Birisi ki kazanmaz.
Kaybeder o.
Koşar pencereye doğru.
Odur en önce söyleyecek o kadının adını.
Başları vurulmuş laleleriyle.