O gelende, ümid gedirdi.
Onu görüb, yubandı.
Nefesi güzgünü bele
terletmeyen xestenin
damarına axandaqan,
ümid qayıtdı geri.
Adamların gözünde göründü.
Baxışında, üzünde göründü.
Buz nefesli qaraltı
çekildi qapıdan;
yavaş-yavaş,
peşman-peşman.
Derinden nefes aldı insan.
Bunları da Okuyun
Qırmızıveqara Şiiri – Resul Rıza
By Resul Rıza