Bir rayiha geldi kıbladan beri
Müjde esen badi seba dediler
Yine gönül dalgalandı mevç vurdu
Nuşet bu badeyi caba dediler.
Badı şeriatte yanar özümüz
Hakıykatten atılmıştır tuzumuz
İnan ki dünyada yoktur gözümüz
Bir keşkül, bir asâ, abâ dediler.
On beşimde bir kurulu yay idim
Elli bir yaşımda yattım uyudum
Deliktaşta doğdum dağda büyüdüm
Şi’rime bakanlar kaba dediler.
Vuslatı yâr için her dem everim
Ne elde varım var ne simü zerim
Bahçe zevkin hub güzeli seçerim
Cennetin şöhreti tâha dediler
Eşref saattir gelmedi mehti
Elesti ezelde birledim abdi
Bir zaman İcadi bir zaman Cehdî
Şimdi de Ruhsati baba dediler