Gülüm güneşlere daldı
Bugün cananımı öptüm
Budak muradını aldı
Gonce dihanımı öptüm
Ruzu şep efkâr ederken
Sözümü tekrar iderken
Bülbül gibi zarederken
Gülü reyhanımı öptüm
Sevda geçmemiş başından
Sakınmış adüv taşından
Bir gözünden bir kaşından
Bir de gerdanından öptüm
Pervaneveş döner iken
İçüp meyi kanar iken
Zelihaveş yanar iken
Yusufu Ken’anımı gördüm
(Ruhsat) bu ne dava imiş
Bir kuruca sevda imiş
Uyandım ki rüya imiş
Bir de yorganımı öptüm