Sizin âşıkınızın medhin edeyim
İki ayağı eksik bir âlâ hımar.
Bir boncuklu yular bir tane semer
Sabahtan çekeyim pazara doğru.
Sizin âşıkınız aradan çıktı
Akşam iyi idi şimdicek koktı
Yalını yiyince irkildi baktı
Kuyruğun kanırdı davara doğru.
Lemse imiş âşıkınız yapısı
Kasediyor cemaatın hepisi
Otuz beş yaşında eşek sıpası
Çulunan göt atar pınara doğru.
Ruhsat’im böylece destan eylese
Destan eylemese mestan eylese
Bir fakir bir yerde bostan eylese
Tuz alır seğirdir hıyara doğru.
Eğri gitme sunam yola düz yürü
Düşmanla barışığım cenaim yok
Kaşın eğip kirpiklerin süz yürü..
Sapma yoldan, düşürürler tuzağa
Niçin meyil eylemezsin bu bağa
Beyaz çemberini çekme dudağa
Dillerine kandi şeker ez yürü
Başına bağlamış pullu yemeni
Yüzüne bakanın iartar imanı
Daha küçücüktür bilmez amanı
Var arada adû. engel düz yürü.
Doğru yürü imanını bulasın
Mahşer günü şad ola da gülesin
Nice böyle inkisarım alasın
Ruhsatî’ye doldur bade süz yürü.