Son rüzgârın kanadında son kuşlara inat
Sonbaharın türküsünde dil eriten dallar
Son sarı yaprağını sararken son umuda
İçinde zembereği boşalan o son saat
Yıkarken akrebini dibi görünmez suda
Yelkovanı zamanın gün yeline mandallar
İlk meltemin sildiği bekâretten habersiz
Dul çiçeklere vurgun bâkire kelebekler
Her nefeste zamanın nefesiyle ürperir
Gözlerde gün karası tül kanatları fersiz
Ömrünün hazanında nice ilkbahar erir
Kelebekler hazanın o son hüznünü bekler