Yetti gayrı canımıza be derviş
Yetti kanadını yolduğun kuşlar
Neden bunca hendek bunca yokuşlar
Yel eser yol menziline gidermiş
Yetti gayrı dere tepe sürdüğün
Omzun düşük ama burnun havalı
Bu kaçancı bazlamaydı dürdüğün
Aklımıza üflüyorken kavalı
Bundan geri cümle çöller bağ olsun
Solup düştü/ deremezsin gülümü
İkide bir hatırlatma ölümü
Öldük işte/ oh canımız sağ olsun