Sözüm avucumda gözüm içimde
Ayağım yordamsız ellerim sakar
Ateşim sönse de közüm içimde
Duman beni tüter kor beni yakar
Dört mevsim yaşarım bir baharda ben
Çiçek de ben/ başak da ben/ kar da ben
Gurbet de ben/ hasret de ben/ yâr da ben
Gönül beni özler göz beni bakar
Her akşam elimle boğdum kendimi
Öz boynuma taktım söz kemendimi
Gide-gide buldum gönül bendimi
Yollar beni yürür su beni akar
Nağme de ben/ mızrap da ben/ tel de ben
Sandal da ben/ yelken de ben/ yel de ben
Çekiç de ben/ çivi de ben/ el de ben
Zaman kütüğüne ün beni çakar
Bedene bürünmüş bir özge can’ım
Gün olur yolcuyum/ gün olur han’ım
Geceyi şafağa bağlayan an’ım
Sabahın göğsüne gün beni takar