Bir zamanlar zemheri bir sokakta üşürmüş
Cümle ateş böceği başına üşüşürmüş
Ateş böceklerinin çakmayan kibritleri
Denizlerden çalınan ıslak yakamozlarmış
Titredikçe zemheri saçak sarkıtlarında
Titrermiş elleri tüm ateş böceklerinin
Sevdayı harlatacak ateş yakamazlarmış
Ne zaman ki zemheri ateşe olmuş âşık
O gün bu gün dumanın zülüfleri dolaşık
Bir yatak sermiş rüzgâr her gece dolunaya
Beyaz geniş yumuşak
Terlemiş kollarında zemheri o ateşin
Ölümsüz bir sevdayla ta ölünceye kadar
Ve ıslak aleviyle ateşe doyup gitmiş
Ne zaman ki zemheri ateşi koyup gitmiş
Dumanlar bacalardan sevdayı soyup gitmiş