Bir can bir can özenüb gelince
El uzatmayınca etek tutulmaz
Rehberinden tevbe okunmayınca
Yuyma anın insanlığı bilinmez
Kâmil rehber dürür özünü yuyan
Ol kerem kânıdır suyunu koyan
Varub Hakk ceminde yerini bulan
Musâhibsiz anın özü yuyulmaz
Musâhibi olan özü yuyulur
Hak ceme elsiz ayaksız varılur
Kahrı küfrü lûtfu hep imân olur
Aşnasız işleri varsa da olmaz
Aşna gerek imiş yola gitmeğe
Cehd eyleyüb dost gediğin aşmaya
Dört kapu içinde bir ev yapmaya
Mürşidsiz ol dört kapudan girilmez
Mürşid olur dört kapudan girilür
Özün teslîm edüb rızâ sürülür
Mü’min ise nûrdan kefen sarılur
Pirsiz cemâatte namâz kılınmaz
Namâz kılar cemâatte irfânda
Cânın yargılasın o tatlı sinde
Yarın varırsanız mahşer yerinde
Yargılanmadan cennete girilmez
Hatâyî’m türâba indirdi teni
Âleme nûr ile doldurdu seni
Pîrin meydânında kurtarsın seri
Anlar cehennemin od’una yanmaz