Her aşığın sevdiği var yâri var
Benim yârimdeki başkalık başka.
Güzel çoktur ayrı ayrı yeri var
Benim yerimdeki başkalık başka.
El âlemin yari tarife sığar,
Ya boyun eğdirir ya boyun eğer
Yaşar ölür veya, doğurur doğar,
Benim yerimdeki başkalık başka.
Pek çoğunun köşkü vardır oturur,
Çoğu sever sevdiğini batırır,
Söylemem duyanlar aklın yitirir
Benim yerimdeki başkalık başka.
İmkanı yok gelmez söz ile dile.
Benzetmek olmaz ki bülbüle güle.
Çokları anlatır üç beş harf ile,
Benim yerimdeki başkalık başka.
Yandığımı bilir kendisi yanmaz,
Yemek istiyorum yenilmez yenmez
Bu nasıl güzeldir bir türlü denmez
Benim yerimdeki başkalık başka.
Değerli madeni sarraflar seçer,
Övmek ister iken bir baha biçer,
Kimisi dost için başından geçer,
Benim yarimdeki başkalık başka.
Kimi sever sevdiğini fark eder,
Kimi sever belâlara gark eder,
Kimi sever geçinemez terk eder
Benim yerimdeki başkalık başka.
Sefil Selimî’yem bilmem öteyi,
Aşka düşen kabul etmez hatayı,
Unutturdu ana, baba atayı,
Benim yarimdeki başkalık başka.