Kara yer üstünde karalı dağlar,
Eriyip karışır yine toprağa.
Gelenle sevinir, gidenle ağlar,
Çürüyüp karışır yine toprağa.
Eksilmez tartısı kısayıp uzar,
Elinde kalemi hem yazar, bozar,
Canlıda cansızda katresi gezer,
Üreyip karışır yine toprağa.
Çeşitli deseni vardır sayılmaz,
Kucağına yatan aşık ayılmaz,
Sevdası tatlıdır, yense de doyulmaz,
Sürüyüp karışır yine toprağa.
Sefil Selimi der dağlardan yıldım,
Eriyip çürüyüp yığlı kaldım,
Üreyip sürüyüp koynuna daldım
Yürüyüp gideriz yine toprağa.