İmam tarlasına güman biderin
Ekenin müminlik suyu kalmamış
Güman ehli olan çeksin kederin
Zülfünün o eski buyi kalmamış
Bir koyun başına bin kurt yığılmış
Koyun kurttan korkup sütü boğulmuş
Tekke harap olmuş derviş dağılmış
Vird edecek ism-i hu’yu kalmamış
Eski zevk kalmamış arif sözünde
Yaş görmedim hiçbir kâmil gözünde
Üstatla çırağın iki yüzünde
Dökülmüş itimat suyu kalmamış
Üstat ol çırak ol sırrın şaşırma
Çiğ nefsinden başka bir şey pişirme
Seyranî’yi medet Rabbim düşünme
Nefsin kazmadığı kuyu kalmamış