Öyle müstesnâ habîbem kim bana yoktur bedel
Benden ey dil munkatı’ olmuş kamu illâ güzel
Öyle bir zârem nizârem zülf-i sevdâsında kim
Bir belâ ol hâl ile bulmaz beni kılmaz mahal
Tâ leb-i dildârâ cân virmiş dil-i sûzânemiz
Sûzişim artar dem-â-dem âteşim bulmaz halel
Kavs-ı gerdûndan atıldıkca belâ bî-iştibâh
Köydürür âhım odı kül eyler ânı al-be-al
Yârlık kılmaz bana gönlüm nidem ma’zûrdur
Bir güzel sevdâsına düşmüş ki tâ rûz-ı ezel
Benzemez mey-hâre zâhid bülbüle benzer mi hâr
Başkadır kirdâr-ı Edhem başkadır kâr-ı bagal
Öyle var cânında bir âteş ki ‘âlem havf ider
Ol sebebdendir ki bu etrâfıma gelmez ecel
Âteş-i sûzân-ı tab’ımdan haberdâr olmayan
Okusun Dîvân-ı dil- sûzumdan alsun bir gazel
Ey Nigâri ben melâmet mülkünün sultânıyam
Beyle ki Mansûrdur bayrak-ı ‘aşkım bî-cedel