5./
karanlık geceler boyunca yürüdüm
geldiğim yerdekine benzeyen sahilini
kaç mevsim ölüsü var ceplerimde saymadım
bilemedim neydi geldiğim yerlerin adı
ruhum karanlığın kunduzuna teslim olmadan
ah! Tenese anımsa onu anımsa onu
ay ışığında bir akşam şuracıkta ilahiler okuduğunu
ve bağrına basarken ölü kız çocuklarını
ah söyle nasıl … ve yalnız olduğunu
ağzını her açtığındaki zencefil kokusunu
bir lejyoneri kalbinden vurduğunu
ellerimdeki ölüyle dolaşıyorum sokaklarını
ruhum ah! Fransız zulmünün yılgın çocuğu
yanık bir savaşçısıyım aranıyorum öfkeli sokaklarını
Tenese ey hüzünlü şehir, anımsa
dudakları hızmalı o karaşını
anımsa ah! nasıl… ve yalnız olduğunu
mülteci sayma beni gezgin sayma beni
ellerimi yakıyor eski zaman ölüleri
ah! Tenese anımsa onu
yeşil elleri hanımeli kokanı
dudakları bizim oraların kirazı
her yanı tepeden tırnağa fûl kokulu olanı