Ey Kaptan! canım Kaptanım! korkulu yolculuğumuz sona erdi
Bütün tehlikeleri atlattı gemi, kavuştuk isteğimize kavuştuk,
Liman şuracıkta, bak, çan sesleri geliyor, sevinç içinde halkımız,
Gözler dümdüz ilerleyen teknemizde, teknemiz gururlu, korkusuz;
Ama ey yürek! yürek! yürek!
Ey kanayan kırmızı damlalar,
Orada- güvertede Kaptanım yatıyor,
Buz gibi olmuş, ölmüş.
Ey Kaptan! canım Kaptanım! ayağa kalk, çanları dinle, dinle;
Ayağa kalk -bayrak senin için çekildi- senin için dolup taşıyor kıyılar,
Herkes seni çağırıyor, yerinde duramıyor kalabalık, herkes seni görmek istiyor;
Gel Kaptan! sevgili babacığım!
Koluma daya başını, koluma daya!
Bu bir düş, bu bir yalan, böyle güvertede,
Senin buz gibi olman, ölmen.
Kaptanım ses vermiyor, dudakları soluk, cansız,
Babam kolumun dokunuşunu duymuyor, nabzı atmıyor artık,
Gemi demirledi, güvenli, görev sona erdi, tamam,
Korkulu yolculuğundan, şanlı gemi, amacına ulaşmış olarak dönüyor;
Sevinin ey kıyılar, çalın ey çanlar!
Ama ben üzüntülü adımlarla,
Kaptanımın yattığı güvertede dolaşıyorum,
Buz gibi olmuş, ölmüş.