Sevgili Ofelya, ben vezin-mezin bilmem.
Ben oflarımı sokamıyorum kafiyeye.
Lakin seviyorum seni, sen,
Ofelya’yı Of! Of! Of! Elveda! …
Hamlet Hamlet kaldıkça senin Hamletin olan Hamlet.”
“Canım Ophelia, beceriksizim şiir yazmakta,
İçimdekini kalıba dökme sanatım yok,
Ama çok, her şeyden çok seviyorum seni,
İnan bana ve Tanrı’ya emanet ol.
Canı teninde kaldıkça sevginle yaşayacak,
Hamlet.”