Bunları da Okuyun

    Güzeller Sultanı (Kız Niçin) Şiiri – Aşık Hüdai

    29 Aralık 2021

    Mum Şiiri – Özdemir Asaf

    29 Aralık 2021

    Mart Şiiri – Johann Wolfgang von Goethe

    29 Aralık 2021

    Kırdın Kalbimi Cankörüğüm Şiiri – Adnan Yücel

    29 Aralık 2021

    Parıltı Şiiri – Behçet Necatigil

    29 Aralık 2021

    Evet, İsyan Şiiri – İsmet Özel

    21 Mart 2022

    Bu Aşkın Esrarın Şerh Edem Desem Şiiri – Seyrani

    29 Aralık 2021

    Bağdat Şiiri – Behçet Necatigil

    29 Aralık 2021

    Kısaca Şiiri – Ercüment Uçarı

    29 Aralık 2021

    Var Git Ölüm Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Yabancı Şairler»William Shakespeare»Sone 129 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 129 Şiiri – William Shakespeare

    William Shakespeare- William Shakespeare
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    Acıkan kösnü, ruhu yıkıp geçer boşuna
    Utanç mezbelesinde; zevk alıncaya kadar
    Yalancıdır, kalleştir, susar kana ve cana,
    Azgın ve korkusuzdur; haindir, sert ve gaddar,
    Ama keyif sürünce birdenbire tiksinir:
    Delice istediği, öksesine girdi mi
    Nefret eder delice: sanki yutmuş gibidir
    Yutanları çıldırtsın diye konulmuş yemi;
    Hem kovalarken çılgın, hem ele geçirince,
    Delirir elde etti, edecek diye güya,
    Yaşanırken mutlu da, üzgün sona erince,
    İlkin sevince çağrı, sonra bomboş bir rüya.

    Ne tuhaf ki dünyada bunları bilenler çok;
    Cehenneme götüren cennetten hiç kaçan yok.

    Sone 129 Şiiri - William Shakespeare Sone 129 Şiiri - William Shakespeare şiiri William Shakespeare şiirleri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Sone 49 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 48 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 47 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 46 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 44 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 45 Şiiri – William Shakespeare

    Bunları da Okuyun

    Korku Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021

    Kırmızı Çizgilere Mersiye Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021

    Bakı Şiiri – Özdemir Asaf

    29 Aralık 2021

    Özlem Şiiri – Ahmet Hamdi Tanpınar

    29 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Ahmet Telli

    Gidersen Yıkılır Bu Kent Şiiri – Ahmet Telli

    Ahmet Telli

    Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında Yanlış adresteydik,…

    Her Sabah Seninle Başlar Şiiri – Ümit Yaşar Oğuzcan

    28 Aralık 2021

    Ey A Gafil Şiiri – Eşrefoğlu Rumi

    29 Aralık 2021

    Haberimiz Yok Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Hazineler İçindesin Şiiri – Melih Cevdet Anday

    29 Aralık 2021

    Yıldızlar ile Boşluktaki Adam Şiiri – Gülten Akın

    29 Aralık 2021

    Stadyum Şiiri – Behçet Necatigil

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Ruhsati şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri Karacaoğlan şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Agah şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.