Bunları da Okuyun

    Ne Zaman Bir Çocuk Görsem Şiiri – Sadettin Kaplan

    29 Aralık 2021

    Felek (Şu Fani Dünyaya) Şiiri – Seyrani

    29 Aralık 2021

    Nihâl-i Kâmetüñ Hakkâ Şiiri – Baki

    29 Aralık 2021

    Anlayamadığım Şiiri – Sadettin Kaplan

    29 Aralık 2021

    Bir Yaz Günlüğü Şiiri – Afşar Timuçin

    29 Aralık 2021

    Azizim Sultanım Sen Safa Geldin Şiiri – Pir Sultan Abdal

    29 Aralık 2021

    Gitmez- Ayak Şiiri – Can Yücel

    28 Aralık 2021

    Bilmiyorum Nerdeyim Şiiri – Cemal Safi

    19 Ağustos 2025

    Tek İnsanın Şarkısını Söylüyorum Şiiri – Walt Whitman

    29 Aralık 2021

    Nicedir Şiiri – Sunay Akın

    20 Mart 2022
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Yabancı Şairler»William Shakespeare»Sone 42 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 42 Şiiri – William Shakespeare

    William Shakespeare- William Shakespeare
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    O kadın senin oldu: derdim değil yalnız bu;
    Onu eşsiz bir aşkla seviyordum, doğrudur;
    Ama, sen onun oldun, yas’a boğdun rûhumu:
    Sevgi yok olup gitti, beni kahreden budur.
    Bağışlarım, çünkü aşk, suça iter seveni.
    Sen onu seviyorsun ben seviyorum diye;
    O da benim uğruma aldatıyor ya beni,
    Hatırım için razı dostumdaki sevgiye.
    Ben seni yitirirsem kaybım aşkımın kârı
    Ve onu yitirirsem dostumun kazancı var;
    İkisi birleşti de ben yitirdim onları,
    Gönlümü almak için bana haç çıkardılar.
    Sevinçliyim yine de: dostumla tek varlığız;
    Ne hoş düzen! O kadın beni seviyor yalnız.

    Sone 42 Şiiri - William Shakespeare Sone 42 Şiiri - William Shakespeare şiiri William Shakespeare şiirleri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Sone 49 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 48 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 47 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 46 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 44 Şiiri – William Shakespeare

    Sone 45 Şiiri – William Shakespeare

    Bunları da Okuyun

    İşte Açtık Kapımızı Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021

    Gece Irmağına Gazel Şiiri – Ataol Behramoğlu

    21 Mart 2022

    Kayıp Adresteki Şiiri – Ahmet Telli

    28 Aralık 2021

    Birikik İnsanın Şarkısı Şiiri – Özdemir Asaf

    29 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Can Yücel

    Doğuş Şiiri – Can Yücel

    Can Yücel

    Anamın amına kar yağdı Sonra öyle bir güneş doğdu ki güneş

    Sevdiğim Arzımı Demekçin Sana Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    Artık Yaşamak İçin Şiiri – Ziya Osman Saba

    29 Aralık 2021

    Kız Ve Anne Şiiri – Ahmet Özer

    29 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Terkedeyim Seni Hey Kaşı Keman Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    Dönüşü Olmayan Şiiri – Cemal Safi

    19 Ağustos 2025

    Sen Kuş Olur Gidersin Bir Trenle Şiiri – Cahit Zarifoğlu

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Abdurrahim Karakoç şiirleri Ruhsati şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Agah şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Karacaoğlan şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.