kilimin üstüne oturmuş nenem
ak bir turna kanatlanır elinde
kaf dağında bir çerkez güzeli
dokumuş kilimi giz mekiğinde
vişneden gökten defneden rengi
kundağım açılmış üzerine
kilimin üstünde oturmuş nenem
takla atarmışım çocukken ben de
nenem ağır aksak ayağa kalktı
gözlerim yalnız kaldı kilimde
fındık kabuklarıyla oynaşır durur
bir çocuk kilimin yeşillerinde