Çün bâœ-ı subh zülfüñe anber-fişan ider
Her kanda kim hevâsı nefes ura cân ider
Kaşuñ bigi kemân çekeyim dir güne hilâl
Göz göre râstı bu ki ol kej-gümân ider
Cân lâyık ayaguña güher n’ola kim anuñ
Her kirpügüm göz üstine bî-kîn revân ider
Cân sırrını diler-idüm agzuñdan işidem
Teng oldugı-çun anda ibâret nihân ider
Nergis gözüñ füsûnına fitne olup-durur
Anuñ humârıdur ki anı ser-girân ider
Cân arzu kılur ki lebüñden bula devâ
Bîmâr-ı ışkdur heves-i nâr-dân ider
Tahrir itdügince lebüñ vasfın Ahmedî
Nâzük-hadîs eydür ü şîrîn-beyân ider