Aña ki izzet-i uzletden ura başına tâc
Serîr-i çarh ola taht u kamu cihân muhtâc
Kanâati çü sanâat ide kişi nefse
Cihân eger kamu kaht ola bir dem olmaya ac
Gerekmez-ise saña furn bigi yüz karalıh
Yahılma hırs odına etmeg-içün eyle ki sac
Bidâatüñ yog-ısa îmin olasın yolda
Ki yohdan almadı almaya hîç bedreka bâc
Ne behre hâsıl idem dirsin üşbu dünyîden
Harâb yirden alama mı kimesne mâl u harâc
Bu natda nice mansûbe gösterem dirsin
Ki bir piyâde-y-ile bunda mât olur leclâc
Lecûc olma mutî-i Hak ol ki şeytânuñ
Racîm eyleyen adın lecâc oldı lecâc
Diler-iseñ ki ola mamûr göñlüñüñ mülki
Düriş ki düşmen-i dîn itmesün anı târâc
Hazer kıl u siper it istiâzeyi ki adû
Düzetdi vesvese ohına göñlüñi omac
Hümâysın heves it bâg-ı kudse dâne-y-içün
Kalup bu mezbelede kendüzüñi itme decâc
Safâ-yı kuds bulınmaz bu ten hicâbında
Güneş cemâli görinmez hevâyı dutsa ucâc
Kişi ki bilmeye azb ü furât tamı nedür
Gelür mezâkına şîrîn anuñ bu milh ücâc
Havâsı zâhir ü bâtın ider seni andan ırah
Bu on ayahdan aşarsañ irişdüñ uş mirac
Göñüldeki maraza tîz irür devâ zînhâr
Ki nâzük olur u her derde döyemez bu mizâc
Bu derde şerden iste devâ dilerseñ kim
Tabîb şer idebilür hemîn bu derde ilâc
Muvahhid-iseñ anı bil ki kamu ol birdür
Egerçi çoh görinür sûreti-le bu efvâc
Muhîti bil ki hemîn bir-durur taaddüdsüz
Egerçi kesret-ile gösterür anı emvâc
Ne levn ü levn görinür nazarda gör bir nûr
Çü hâsıl olur ara yirde reng ü reng zücâc
Bedende rûh bilinmez ki kandadur gerçi
Anuñ-ıla tolu-durur urûk-ıla evdâc
Mekân yoh ol Haka gerçi ki toptolu oldur
Kamu medâric-i hâk ü maâric-i ebrâc
Ne var-ısa kamu oldur nazar kej idibenüñ
Güneşden eyleme bir zerreyi dahı ihrâc
Neye ki bahar-ısañ ibret-ile bahgıl kim
Meges dahı işde-durur bunda nice kim dürrâc
Bu sun kâr-gehine bah itibâr-ıla kim
Bir ulu bahrdur ol pür acâyib ü mevvâc
Bu sözi kim saña şerh iderem kulah dut kim
Budur hakîkatı bilmege saña mâ-yuhtâc
Sözine gûş olup Ahmedîyi gördüñ mi
Ne dürlü güher ider hâtırından istihrâc
Bu resme bülbüli kimse getürmedi nutka
Kafes olalı tuyûra bu âbnûs-ıla âc