Zî zülf-i müşg-bûy u zihî sîm-gûn-zemah
Kim sünbül-ile ah güle urur bular zenah
Aksi yüzüñü itdi yiri gül-şen-i Bihişt
Rûşen budur ki nur-ı İlâhidür ol yañah
Geh dudaguña kand didiler gehî nebât
Şîrin budur ki kevsere tan urur ol duzah
Işkun-ıla zevâle nice düşdigüni gör
Şavkuñ-ıla muhâka nice irdi aya bah
Gicem bigi günümi benüm kara eyledi
Yaykara baña ol kaş-ıla ol gözü karah
Kana boyandı lâle vü urdı içine dâg
Senden benüm bigi ol dahı düşdi meger ırah
Dürler döker dişün sıfatında uş Ahmedî
İy lal-i leb bu gühere dutmak gerek kulah