(Byron a Öykünerek)
Başkalarının ayaklarına kapanmışken
Senin bakışlarında anımsadığım;
Onları okşayıp severken
Eski günlerin aşkıyla acılıydım;
Bellek denilen güçlü şeytan
Öyle canlandırdı ki geçmişi,
Yineliyorum durmadan:
Sevdiğim bir tek, bir tek kişi!
Alıp gidecek seni eller,
Türkücün unutulacak;
Sürükleyecek seni hayaller
Yaban illere, yurdumdan uzak;
Bir gemi hızla götürecek
Bilinmez bir ülkeye beni;
Denizde dalgalar yineleyecek:
Sevdiğim bir tek, bir tek kişi!
Kendi kargaşasına dalmış dünya
Bilmeyecek kimdi sevilen böyle,
Nasıl üzüldüğümü anısıyla
Onca yıl nasıl acı çektiğimi de;
Nereye gidersem gideyim
Bulmak için eski dinginliği,
Fısıldayacak hep yüreğim:
Sevdiğim bir tek, bir tek kişi!
(1833)