Nedense tek kelime kalmaz aklımda
Yıldızlara söylettiğim türkülerden
Ezgiler kara bir kan gibi sızar
Dudaksız ağzının kenarından gecenin
Bir ses duyarım yürekte damıtılmış sızı gibi
Bu ses ki karanlığın kafatasından gelir
Yaşanmamış sevdaları uyuturken kara namlu
Bu ses binbir yerinden hançerler tek heceyi
Ağzında bir avuç kan elinde bir tutam saç
Göğsünde çözülmemiş tek düğmesiyle gece
Koşuyorken sabaha son bir kere bâkire
Bu ses ki korkuların tam ortasından gelir
Bu ses ki bir çocuğun ilk çığlığı zamana
Bu ses ki bir kadının hayata son gülüşü
Elinde son kurşunun yankısından bir demet
Son ümit son gayretle yekinirken kalkmaya
İlk gecenin aşkına bir daha düşer tetik
Bu ses ki tükenişin maverasından gelir
Son çağrısı ölümün daha yakından gelir
Gergin ömür telinde tiz perdeden ezgiler
Son mızrap vurduğu an zamanı can evinden
Kılıcın ilk çığlığı çıktığı kından gelir