Gece kuşları
ışığı tel tel koparıyor pencereden
Ay
yapraklarından
köklerine inmiş papatyaların
Çöllerin
kuru hışırtısını titreyen bir yılan
sanki kıvrılıp kayıyor
gözlerindeki tümsekten
Kalbin geceyle bir gemide
Kapın ya açıldı ya açılacak
Duvarında her gün
gelincik yaprakları toplayan resim
ürkmüş, sığmıyor çerçevesine
Çocukların
düğün evlerinde dolaşan uykusu
zambaklar topluyor
yorgun dönerken bahçelerden
Oysa
ağaç kabuklarını dolduran nem
yıldızları saçlarından gizliyor senin
Her gece bir bekleyiş
kırılmak üzere örtülen kapıların
merdiven ayaklarıyla birleştiği yerden
ürperip çekiliyor
Her gece bir bekleyiş
onların oyulmuş göz çukurlarını perçinliyor
ayrılırken hüzünle bakacağın
başucundaki resme