Bunları da Okuyun

    Ran Away to Sea Şiiri – Ali Ayçil

    29 Aralık 2021

    Dost Deme Sen Şiiri – Sefil Selimi

    29 Aralık 2021

    Fikir Sancısı Şiiri – Necip Fazıl Kısakürek

    28 Aralık 2021

    Allah Bir Muhammed Ali Şiiri – Pir Sultan Abdal

    29 Aralık 2021

    Müfredât 181 Şiiri – Aziz Mahmud Hüdayi

    29 Aralık 2021

    Hak Kendi Nurundan Övmüş Yaratmış Şiiri – Kul Nesimi

    29 Aralık 2021

    Son İlkbahar Şiiri – Rabindranath Tagore

    29 Aralık 2021

    Beyaz Güvercin Şiiri – Ümit Yaşar Oğuzcan

    28 Aralık 2021

    Kız Senin Göğsüne Süngüm Dayarım Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    İlkbahar Düşlemesi Şiiri – Necdet Evliyagil

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Dönemler»Cumhuriyet Dönemi»Arkadaş Zekai Özger»Orman Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    Orman Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    Arkadaş Zekai Özger- Arkadaş Zekai Özger
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    yusufçuğum
    kanadından mı vuruldun
    ben vuruldum

    av erken başlamadı
    hanidir yaslı dağlar
    bu tüy kimden düştü

    hangi avcı, hayın avcı
    gergin kanatlarının gölgesinde avlanır da
    görmez mi ki, bilmez mi ki
    kendi ormanıdır

    usu gelişirken büyüyen tüylerinde
    okşanır onlar yalnız, arınır, parlanır,
    çoğalsın diye kanadının ormanı
    yolunmaz ki, koparılmaz ki

    yusufçuk, yusufçuğum
    kanadından mı vurdular, vursunlar
    gün tanlayınca gövertisini
    halk ormanı ışıyacak

    bin yusufçuk uçacak
    bin yusufçuk konuşacak

    Arkadaş Zekai Özger şiirleri Orman Şiiri - Arkadaş Zekai Özger Orman Şiiri - Arkadaş Zekai Özger şiiri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Çelişkili Kötü Şiiridir Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    Yeryüzü Ağacı Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    Eski Bir Gün İçin Şiirler Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    Pencere Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    Sığıntı Kuşu Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    Her Şey Tekrardır Biraz Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    Bunları da Okuyun

    Kalbimin En Doğusunda Şiiri – Didem Madak

    29 Aralık 2021

    Bakışı Aşktı Şiiri – Ahmet Özer

    29 Aralık 2021

    Sevda Yağması Şiiri – Ali Püsküllüoğlu

    29 Aralık 2021

    Ukte Şiiri – Can Yücel

    28 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Mahzuni Şerif

    Ben Beni Şiiri – Mahzuni Şerif

    Mahzuni Şerif

    Seyyah oldum pazar pazar dolaştım Bir tüccara satamadım ben beni Koyun oldum kuzu ile meleştim…

    Garibin Garip Türküsü Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021

    Çardaklardan Kaçırdığım Şiiri – Akif Kurtuluş

    29 Aralık 2021

    Kanto XLVI Şiiri – Ahmet Ada

    29 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Kırklar Kâsesinden Bade Nuş Ettim Şiiri – Seyrani

    29 Aralık 2021

    Uzatmak Şiiri – Behçet Necatigil

    29 Aralık 2021

    Korkunun Krallığı Şiiri – Attila İlhan

    28 Aralık 2021
    Etiketler
    Ruhsati şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri Agah şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Karacaoğlan şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.