Urınup farkına bir tâc-ı mücevher sünbül
Oldı iklîm-i çemen tahtına server sünbül
Şeh-levendâne şikest eyledi tarf-ı külehin
Gögsinüñ dügmelerin çözdi ser-â-ser sünbül
Oldı gülşen yine bir dil-ber-i müşgîn mergûl
Şol kadar virdi aña zînet ü zîver sünbül
Çihre gül sîne semen çeşm-i mükehhal nergis
Hat çemen gonca dehen ca’d-ı mu’anber sünbül
Yazdurup müşg ile boynına hamâ’il takdı
Kendüye itmek içün halkı musahhar sünbül
Sahn-ı gülzâra gelüp eyledi arz-ı dîdâr
Jâlelerden takınup gûşına gevher sünbül
Beñzer ol bûy-ı dil-âvîz ile mûy-ı yâre
Başlar üzre n’ola ger eyler ise yir sünbül
Yine gömgök tere batmış çıka geldi çemene
Nev-bahâr irdi diyü virdi haberler sünbül
Beden-i pâki neden böyle olurdı hoş-bû
Olmasa müşg ü gül-âb ile muhammer sünbül
Var ise bencileyin ‘âşık-ı zâr olmışdur
Gök gök itmiş döginüp cismini yir yir sünbül
Aşk sevdâlarına ugramasa kalmaz idi
Mûy-ı jülîde ile bir ten-i lâgar sünbül
Yine Fir’avn-ı şitâ ceyşine Mûsâ-mânend
Eyledi elde ‘asâsını bir ejder sünbül
Nev-’arûs-ı çemene mâşıtadur fasl-ı bahâr
Kim anuñ hâme-i müşgînine beñzer sünbül
Sâkıyâ zevrakı sür bâd-ı bahâr esdi yine
Sebzezâr oldı yem-i ahdar u lenger sünbül
Sahn-ı gülşende yatupdur gice var ise meger
Ki takınmış seherî başına güller sünbül
Bürüdi kendinüñ etrâfını bâl ü per ile
Yine tâvûs-sıfat cilveler eyler sünbül
Yine ferrâş-sıfat destine cârûb almış
Ki ide hidmet-i hâk-i der-i dâver sünbül
Fâzıl-ı dehr Mehemmed Çelebi kim eflâk
Bâg-ı fazlında tokuz dânelü bir ter sünbül
Olamaz reh-güzeri hâkine hem-pâ ‘anber
İdemez turrasına kendüyi hem-ser sünbül
Geldi bir Hindû-yı bî-çâre-sıfat işigüñe
Garazı bu ki kapuñda ola çâker sünbül
Bâg-ı lutfuñda meh ü mihr iki ahkar nergis
Keremüñ gülşenine sünbüle kemter sünbül
Bûy-ı hulkuñla güzâr eylemese bâga nesîm
İdemez halk dimâgını mu’attar sünbül
Bulsa bârân-ı sehâñ ile eger neşv ü nemâ
Kad-i bâlâ çeke mânend-i sanavber sünbül
Ebr-i cûduñdan eger irse nem-i in’âmuñ
Bitüre hâre gül ü lâle vü mermer sünbül
Ger tokınsa nefes-i lutf u dem-i ihsânuñ
Gidere dûd-ı kebûdı vire âzer sünbül
Nûr’-bahş olsa eger bâga çerâg-ı lutfuñ
Şem’vâr eyleye etrâfı münevver sünbül
Cür’a-rîz olsa eger gülşene câm-ı keremüñ
Tuta nergis-sıfat elde kadeh-i zer sünbül
Hâline ‘ayn-ı ‘inâyetle nigâh eyler iseñ
Göz açup ide nazar niteki ‘abher sünbül
Bezmüñe gelmek ile bu ne kerâmetdür kim
Dimeye sayf u şitâ bitüre micmer sünbül
Dâne hat jâle nukat nefha-i müşgîn ma’nâ
Yazdı levh-i çemene bir gazel-i ter sünbül
Gam-ı gîsûñ ile âşüfte degül ger sünbül
Ne içün böyle perîşân olur ekser sünbül
Var ise turralaruñ bâg-ı cinân sünbülidür
Kopmadı bagdan ol resme mu’anber sünbül
Goncanuñ cânı mı var öyküne la’l-i lebüñe
Zülfüñe kaç başı var ola ber-â-ber sünbül
Bâde-i la’lüne hemşîre şarâb-ı gülfâm
Zülf-i müşgîn-i semensâña birâder sünbül
Hûb olur ‘ârızuñ üstinde o hatt-ı müşgîn
Âb-ı nâb içre turur tâze vü hoşter sünbül
Lâle reşk-i ruh-ı gül-gûnuñ ile pâder-gil
Gam-ı zülfüñle perîşân u mükedder sünbül
Nice teşbîh idem agzuña bir ebkem gonca
Nice nisbet kılam ol zülfe ber-â-ber sünbül
Dûdlar çıkdı yanup reşk-i ruhuñ nârına bâg
Câ-be-câ sanma çemende görinenler sünbül
Ruhlaruñ üzre yatur zülf-i semensâ gûyâ
Gül-i terden idinür kendüye bister sünbül
Hat-ı müşgîn-i leb-i la’lüñe mânend olmaz
Bulsa ger perveriş-i çeşme-i Kevser sünbül
Yaraşur zülf ü ruhuñ vasfına defter yazsam
Kâgıdı berg-i gül ola hat-ı defter sünbül
Levh-i hâtırda hatuñ nakşını tasvîr itdüm
Olmadın safha-i gülzâra musavver sünbül
Nazm-ı eşhâsa kıyâs eyleme Bâkî şi’rin
Ola mı her giyeh-i huşke ber-â-ber sünbül
Gerçi sünbül çog olur gülşen-i ‘âlemdür bu
Lîk rengîn ü mutarrâ olamaz her sünbül
N’ola kadr ü şerefüñ sâl-be-sâl olsa mezîd
Her yıl arturmadadur dâneyi dirler sünbül
Götürüp tâ ki şehenşâh-ı bahâruñ tûgın
Getüre cünd-i şitâ üstine leşker sünbül
Ser-i a’dâña taka seng-i melâmet güller
Ola düşmenlerüñüñ başına şeş-per sünbül