Şöyle olmış câm-ı ‘aşk-ı yârdan mest ü harâb
Kendüsin dîvârdan dîvâra urmış âfitâb
Nâfe kıldı zülf-i müşgînüñ görüp serber-zemîn
Ayaguñ topragına miskînlik itdi müşg-i nâb
Tokınupdur bâde-i gülgûna çeşm-i rûzgâr
Sâgar üzre sanmañuz peydâ olur yir yir habâb
Şahne-i devrân n’ola çekse çevürse dem-be-dem
İki kanludur añılmış bâde-i nâb u kebâb
Derd-i ‘aşkuñ ‘âşık-ı miskîni âhir öldürür
Mestlik pâyâne yitse irişür elbette hvâb
Bâkîye senden ferâgat virdi ey gerdûn-ı dûn
Südde-i devlet-me’âb-ı pâdişâh-ı kâm-yâb