Saat on iki, saat bir,
Kalk ey şair kılıklı adam
Yatağına gir.
Geceler bile şikayetçi varlığından
Çilesi artıyor karanlığın seni gördükçe.
Saat on iki, saat bir,
Kalk, sessizliğin katili adam
Yatağına gir.
Koymuşsun elini çenene
Dayamışsın alnını soğuk camlara
Neden bilinmez gönül vermişsin
Aydınlık dururken akşamlara…
Saat on iki, saat bir,
Göm gecenin koynuna dertlerini
Yatağına gir…
1951