Her an yenidir insan
Yenmiştir örneğin içindeki önceyi
Bir mermer gibi parlamıştır bellek
Bozguna uğramıştır anıların hükmü
Süzülür gider nasıl da kırmızı
Bir çorap bile yeniler tam bilekte
Aşık kemiğinde bir kent arması
Islığa gücü varsa notasıyla gezinir
Sözler dolar diline dağlar geçer onu da
Gözü kamaşır neye baksa yeşil erik orda burda
Kendisi değilse yenidir insan
Zaman yalnızca geçer gelir
Herkesin içindeki boşluk gibi gezinir
Sakınmadıkça gövdesini
Yundukça soğuk sularda tir tir
Aklına sevişmek düştükçe yerli yersiz
İç çekiş buğulanıyorken taze bir ten belirir
Bastıkça yeryüzüne gıcırdar dünya
O dünyaya ses verdikçe yenidir
(Defter Dergisi – Sonbahar 2000)