Çıktım yücesine seyran ederken
Engininden abaz abaz il gider
Şol giden illerde gördüm bir gelin
Kadir Mevla’m daha neler halk eder
Telli mahramasın atmış başına
Kudret kalemini çekmiş kaşına
Bir güzel de düşemezse eşine
Ah çektikçe yüreğinden kan gider
Telli mahramasın atmış boynuna
Kendi güzelliğin çekmiş aynına
Bir gececik misafirim koynuna
Ne olursun sermayenden nen gider
Kaldırdın mı sen perdeyi yüzünden
Çıkarttın mı gayrıları gözünden
İkrar verdin neye döndün sözünden
Yalancıda iman kalmaz din gider
Karac’oğlan der ki yanan tutuşur
Siyah zülfün mah yüzünde karışır
Gözün durmaz gözüm ile erişir
Şol kirpikler birbiriyle cenk eder