Bu ne zîbâ yüz olur kim hacildür nev-bahâr andan
Gül-ile lâle vü nesrîn düşüpdur şerme-sâr andan
Aceb ne müşgdür zülfüñ ki olur bende aña anber
Ne âhûdur gözüñ ki ider hazer şîri şikâr andan
Zi kad kim devha-i tûbâ irüremez aña sâye
Zi leb kim çeşme-i kevser olupdur hâki-sâr andan
Meger görmiş-durur düşde hayâlin fitne gözüñüñ
Ki oldı nergis-i ranâ düşüp mest ü humâr andan
Meger zülfüñ kemendinden gice bir ukde çözildi
Ki olmışdur sabâ yili sabâhın müşgi-bâr andan
Gözüm ol serv-kaddüñüñ hayâlin ârzû ider
Bu bahtı kara ter-damen nedendür cuyi-bâr andan
Saçuña öykündügi suça benefşe boynını egmiş
Bir ayah üstine durup ider uş itizâr andan
Gül ü sünbül yile varup n’ola rengis döküldiyse
Yüzüñ ü zülfüñ gözüñ yiter hoş yâœi-gâr andan
Berü sun sâki ol camı bugün kim nev-bahâr irdi
Ki yiryüzi olup-durur harîr ü zer-nigâr andan
Mutavves-reng itmişdür yagan yagmur çemen ferşin
Mülevven hulle geymişdür gül-ile sebze-zâr andan
Bah âhır mürgi-zâr içre açıluban gül ü lâle
Nice nâlân-durur bülbül nice iñler mürg-zâr andan
Çü akl u hûş âfetdür ider dâyim seni gam-gîn
Anı iç kim ola zâyil bu akl u hûş-yâr andan
Çü rûha revh ü reyhândur mey-i reyhâni iy sâkî
Sabâhî sun sabûh-ıçun elüme zînhâr andan
Zihî yâkût-ı cân-perver ki kût u kuvvet-i dildür
Hayâ-y-ıla kana boyandı lal-i âb-dâr andan
Berü sun câm-ı Çimşîdi şeb-i pîrûz bezminde
Ki buldı selvet ü râhat bu devr-i rûzigâr andan
Emâm ü halfede oldur imâm u hem halîfe kim
Yesâr ü yümn bulmışdur yemîn-ile yesâr andan
Süleymân-ı zemâne Mîr Sülmân husrev-i âlem
Ki emn ü adl tolmışdur kamu şehr ü diyâr andan
Tokuz âbâ-y-ıla dörd ümmehât u üç mevâlîdi
Bu kamusın yaradup Hak seni itdi ihtiyâr andan
Adû Sâm-ı Süvâr olsa kılıcuñ düşde gördükde
Başına ugrayup ser-sâm ola Sâm-ı Süvâr andan
Sögüt agacı ahdüñde hilâf adını urundı
Yile varubanuñ lâ-büd olur uş târ u mâr andan
Nite ki İsfendiyâr olsa teni düşmenlerüñ rûyın
Ohuñ peykânı irdükde düşe İsfendiyâr andan
Kılıcuñ bir nefes dutmaz karâr u şark u garba irer
Velîkin maşrık u magrib bulup-durur karâr andan
Görürse bâd azmüñi sebüklik nice olur bile
Baharsa tag hükmüñe sebak ola vekâr andan
Celalüñ kadr ü rifatde irüpdür ol makâma kim
Tokuz çarh u yidi encüm olupdur müsteâr andan
Hasen-hulk u Ömer-adl ü Alî-dilsin ü kılıcuñ
Çekilse döndüre yüzini tîg-i Zü’l-fikâr andan
Aña irdi şehâ adlüñ ki ider dîn itisâm aña
Oradadur şehâ fazluñ ki ider şer iftihâr andan
Senüñ biñ laht gürzüñe döye mi Sâm-ıla Rüstem
Ki bir darbında sürme olup dökilür kûhı-sâr andan
Senün ikbâlüñ ol resme olupdur pâyi-dâr iy şeh
Ki oldı düşmenüñ yiri hemîşe pâyi-dar andan
Senüñ insâf u atâfuñ ol araya irişmişdür
Ki oldı dîn ü dünyânuñ binâsı üstüvâr andan
Elüñe ebr kim disün ki oldur bî-keran deryâ
Ki buldular kamu âlem atâ-yı bî-şümâr andan
Kapuñda Kabe bigi ol kadar yüzler sürinür kim
Dürişüp kuş dahı hergiz bulamaz reh-güzâr andan
Atuñuñ eskiyen nalîn ki düşer topraga her mâh
Felek dirşüriben düzer sivâr ü gûşivâr andan
Senüñ kahruñ-durur ki andan eâdî tâci-dâr oldı
Senüñ mihrüñ-durur ki olur mevâlî tâcı-dâr andan
Elüñde kılıcun sinüñ bir âteşdür sehâb içre
Ki eşrâruñ başı sıçrar ne resme kim şerâr andan
Elüñ bahşâyişin gûher çü gördi nicedür korhup
Kılıcuñ ilticâ idüp düzer âhen-hisâr andan
Bu dörd erkânı tedbîrüñ dilerse müttefik itmek
Gidüp zıddiyyet aradan olalar sâz-kâr andan
Senüñ çünkim ulu aduñ olupdur hutbeye hâtem
Nicesi itmesün hutbe cihâna iftihâr andan
Çü sikke cânı içinde senüñ vasfuñı nakş itdi
Kamusı cân u dillerde olupdur dost-dâr andan
Niçe kim Ahmedî şâhâ getürür medhüñi nazma
Erir oddan nite kim lal dürr-i şâh-vâr andan
Senüñ lutfuñuñ efkârı getürdi kapuña bini
Anuñ-çun iñlerem başumı dögüp zâr u zâr andan
Sözi bâtıl diyen teşrîf oluban gitdi izzetle
Bu kul kim Hak didi ney-çün ola bu resme hwâr andan
Niçe kim çarh seyr idüp gelüben gide mâh u mihr
Niçe kim kutb olup sâkin ide cünbiş-medâr andan
Senüñ bahtuña ol baht olsun erzânî saâdetden
Ki olalar suûd-ı çarh cümle bahtiyâr andan