Her kişi kim diler aña rûşen ola keşf-i zât
Şartı oldur kim ide ol kendüzin mahv-ı sıfât
Bulmayınca âyîne kamu küdûretden safâ
Mürtesem olup görinmez anda eşkâl-i zevât
Kuds halvet-gâhına mahrem olan ol kişidür
Kim görinmeye gözine zerrece bu kâyinât
Tûtî bigi ölmedin ol kim kafesden kurtılup
Bulasın Firdevs gül-zârında câvidân hayât
Âlem-i kudse nice pervâz uruban irişe
Bulmayınca mürg-i cân kaydı heyûlîden necât
Rişte-i tevhîd bir kat olıcak muhkem olur
Düriş itmesün anı nefsüñ hevâsı iki kat
Lâ ilâhe kayd itdüñ-ise illallâh-ıla
Sür göñülden gayri kim ol lâ saña olmaya Lât
İkilikde bahma kim birlige oldılar şühûd
Üç mevâlîd ü tokuz ata-y-ıla dört ümmehât
Devlet-i ukba gerekse dünyada eyle taleb
Zulmet içinde bulınur çeşme-i âb-ı hayât
Kendü nefsüñ mülkine tedbîr it ko her kişi
N’itse itsün ger haberde ohıdunsa küllü şât
Nefs kâmil olıcak cismüñ fenâsından ne bâk
Ne gam üstâœa ki hâzik ola sınursa edât
Mülk-i ukbîyi taleb it ki andadur izz-i ebed
Garre olma dünya câhına ki aña yohdur sebât
Ömr bagın sebze görüp tekye itmegil aña
Ne vefâ bulasın andan ki aña lâzımdur vefât
Emn dilerseñ bu hâkî menzili terk eylegil
Kim anâsır âlemi dayim toludur hâdisât
Şeh-süvâr olup yüriyen dün bu nat üzre bugün
Gör ki kem mansûba-y-ıla nice olur şâh mât
Şeş cihetle çâr erkân oldı rûha habs-gâh
Bir yir iste ki anda ne erkân var u ne hoœ cihât
Anladuñ-ısa bu sözler ki Ahmedî eydür saña
Ucdan uca mani-yi âyâtdur u beyyinât
Her kişi sözde mukâbil ince olısar aña
Şahm-ı hanzalda kaçan bulınısar tam-ı nebât
Key tefekkür eyle kim hergiz ber-â-ber olmaya
Bû Alînuñ hikmetine:Sûzenî eyden türrehât